کد مطلب:8364 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:6

گنجینه پرسمان » احكام

روابط زن و مرد نامحرم در اسلام تا چه حد است؟

روابط زن و مرد نامحرم در اسلام تا آن حد جايز است كه به گناه آلوده نشوند و فقط به موارد ضروري كه براي انجام كاري لازم است، بسنده كنند.

روابط زن و مرد را در چند بُعد ميتوان مورد بررسي قرار داد:

1 - گفتگو با نامحرم،

2 - نگاه به نامحرم،

3 - شركت در مجالس و ميهمانيها با حضور نامحرم.

1 - صحبت كردن با نامحرم:

درخصوص گفتگو با نامحرم، مردها ميتوانند با نامحرم با شرايط ذيل صحبت نمايند:

الف) به قصد لذت و شهوت نباشد.

ب) با صحبت كردن به گناه آلوده نشوند.

صحبت كردن با نامحرم در غير حال ضرورت مكروه است، خصوصاً اگر مخاطب جوان باشد. اگر مردي با نامحرمي صحبت كند و به گناه افتد، نبايد صحبت كند، خواه زن به گونهاي صحبت كند كه مرد را به گناه بيندازد يا درباره مطلبي صحبت كند كه مرد به گناه بيفتد.

سيد مسعود معصومي، احكام روزابط زن و مرد، ص 151 و 152.

اگر مردي به قصد به حرام انداختن نامحرمي با او صحبت كند، حرام است، در نتيجه: صحبت هايي كه به قصد به شهوت انداختن ديگري گفته ميشود، مانند تعريف كردن صحنههاي تحريك كننده حرام است. اگر مردي خوف داشته باشد چنانچه با نامحرمي صحبت كند، آن زن او را به گناه آلوده خواهد كرد، نبايد صحبت كند.

سيد مسعود معصومي، همان، ص 152 و 153.

خانمها ميتوانند با نامحرم صحبت نمايند، مشروط به آن كه:

1 - به قصد لذت و ريبه نباشد.

2 - صداي خود را ترقيق و تلطيف نكنند.

3 - خوف افتنان (فتنه گري) نباشد.

صحبت كردن خانمها با نامحرم در غير حال ضرورت مكروه است و جايز نيست خانمي به قصد به حرام انداختن نامحرم با او صحبت كند.

همان، ص 155 و 156.

2 - نگاه به نامحرم:

زنان نامحرم يا مسلمان هستند يا غير مسلمان. در صورتي كه مسلمان باشند يا كاملاً حجاب خود را رعايت كردهاند يا نه.

الف) مسلماني كه حجاب خود را رعايت كرده، نگاه كردن به وجه و كفين او براي مرد با شرايط ذيل اشكال ندارد:

1 - وجه وكفّين او زينت نشده باشد.

2 - نگاه به قصد لذت و ريبه نباشد. اگر زني حجاب خود را به طور كامل رعايت نكرده باشد، مرد نميتواند به صورت و دست اين گونه زنان، نگاه كند، مانند آن كه زني مقداري از مويش پيدا باشد و يا اين كه لباس آستين كوتاه پوشيده باشد و يا بازو يا مچ دست او پوشيده نباشد.

سيد مسعود معصومي، همان، ص 42 و 43.

نگاه كردن به نامحرم به قصد لذت و شهوت راني حرام است، اگر چه به وجه و كفّين يا به حجم بدن او باشد. اگر مردي بترسد در صورتي كه به نامحرم نگاه كند، به گناه ميافتد، نبايد به او نگاه كند. نامحرم به هر منظوري كه زينت كرده باشد، نگاه كردن به او جايز نيست.

همان، ص 44 و 45.

ب) زنان غير مسلمان:

نگاه كردن به مواضعي از بدن زنان نامحرم غير مسلمان (چه اهل كتاب و چه كفار) كه به طور معمول آن مواضع را نميپوشانند اشكالي ندارد، مشروط به آن كه به قصد لذت و ريبه نباشد، لكن بنابر احتياط واجب مرد نميتواند به مواضعي كه آنها غالباً ميپوشانند، نگاه كند.

همان، ص 54.

نگاه كردن زنها به بدن مرد نامحرم به استثناي وجه و كفين و مقداري كه مردان غالباً نميپوشانند، حرام است.

سيد مسعود معصومي، احكام روابط زن و مرد، ص 67.

نگاه كردن زنها به بازو يا سينه و جايي ديگر از بدن مرد نامحرمي كه لباس نامناسب پوشيده مانند آن كه لباسي آستين كوتاه پوشيده باشد و يا يقه خود را بازگذاشته يا لباسي نازك و بدننما پوشيده و... حتي اگر بدون قصد لذت و ريبه باشد، حرام است.

همان، ص 68.

3 - شركت در مجالس و ميهمانيها با حضور نامحرم:

فقها ميفرمايند: رفتن به مجالسي كه انسان ميداند در آن مرتكب حرام خواهد شد، جايز نيست. اگر مرد همان، ص 174.

و زن نامحرم در محل خلوتي باشند كه كسي آن جا نباشد و ديگري هم نتواند وارد شود، چنانچه بترسند كه به حرام بيفتند بايد از آن جا بيرون بروند و ماندن آنها در آن مكان حرام است.

همان، ص 175.

از اين رو، بر پا كردن مجالس ميهماني كه مختلط است، به خصوص اگر شركت كنندگان جوان باشند، زمينه ساز ترويج گناه است و بايد در اين موارد مراقب بود كه اين گونه معاشرتها به گناه منجر نشود.

يكي از مسائلي كه مطرح شده، دست دادن با نامحرم است كه فقها ميفرمايند: جايز نيست مگر از روي لباس. در اين صورت بنابر احتياط واجب نبايد دست او را بفشارد.

در نتيجه: زن و مرد نميتوانند با يكديگر دست بدهند و يا هرگونه تماس بدني ديگري داشته باشند.